--- Vijf vragen aan
Van pedagoog tot pedagoog
Iris Greven is pedagogisch medewerker bij kinderopvang TintelTuin. Zij heeft een bijzondere band met Zambia. “Ik ben in Zambia geweest en vond het confronterend kinderen er op straat te zien leven. Het zijn er zo veel!” Iris stelt vijf vragen aan social worker Joanna Mufuzi in het SOS kinderdorp Kitwe in Zambia.
1.
Waarom ben je dit werk gaan doen?
“Ik heb een passie voor het werken met kinderen en vrouwen. Dat kwam in deze baan mooi samen. Ik houd van kinderen en hen helpen groeien is wat ik het liefste doe.”
2.
Hoe selecteer je kinderen voor jullie programma’s?
“De kinderen worden naar ons doorverwezen door de politie of de sociale dienst. We hebben een adviescommissie met experts die de situatie per kind bekijken. Zij maken de afweging of het kind met ondersteuning bij biologische familie kan blijven. Zo niet, dan nemen we het kind op in het kinderdorp.”
3.
Hoe zorg je dat kinderen vertrouwen krijgen in hun nieuwe omgeving?
“Als kinderen net aankomen, zijn ze van streek en verward. Ze slaan met de deuren en schreeuwen, hebben last van slapeloosheid of isoleren zichzelf. Ik help SOS moeders veel geduld te hebben. Ieder kind is anders, maar gemiddeld komen ze na drie maanden tot rust. Dan ga ik met het kind aan de slag. Vaak vraag ik hen een tekening te maken, want dat geeft veel informatie over waar een kind mee worstelt. Kinderen die door hun ouders in de steek zijn gelaten, betrekken dit bijvoorbeeld op zichzelf. Ik laat hen zien hoe bijzonder ze zijn en geef hen het gevoel dat ze ertoe doen.”
4.
Hoe ondersteun je de SOS moeders?
“Nieuwe SOS moeders beginnen altijd enthousiast. Ze zetten een dapper gezicht op en verklaren dat alles prima gaat, ook als dat niet zo is. Ik ben getraind om daar doorheen te prikken. Ik moedig moeders aan hun problemen te delen, want een gedeeld probleem is een opgelost probleem. Het welzijn van de moeders is enorm belangrijk. Gelukkige moeders brengen gelukkige kinderen groot.”
5.
Wanneer is jouw werk succesvol?
“Pas nog kon ik een meisje na twaalf jaar voorstellen aan haar biologische moeder. Ze bouwen nu samen een band op. Dat vind ik prachtig om te zien! Het geeft me veel voldoening als wij de springplank kunnen zijn voor kinderen om gelukkig en succesvol te worden. Als ik dan kijk naar alles wat ze hebben meegemaakt, weet ik dat mijn werk de moeite waard is.”
Werkt u in de gezondheidszorg en hebt u vragen aan een arts of verpleger van SOS? Mail naar linda@soskinderdorpen.nl.
Deel dit artikel: